Ik ben een perfectionist. Daar ben ik me heel erg bewust van, mede door de reacties die ik vanuit mijn omgeving krijg. Ik weet ook waar dit perfectionisme vandaan komt. Tijdens mijn 4 jarige opleiding op Holos, Academie voor massagetherapie, ben ik hier geregeld mee geconfronteerd en ben ik ook op alle niveaus (o.a. op fysiek-, mentaal- en emotioneel niveau) aangeraakt en geraakt. Door mijn persoonlijke- en therapeutische ontwikkeling heb ik geleerd dat ik mijzelf mag zijn, in welke omstandigheden ik me ook bevind. Ik heb geleerd in het hier en nu te leven en te zijn met wat zich aandient. Maar het perfectionisme blijft een valkuil voor mij. Bijvoorbeeld wanneer ik weer eens teveel in mijn hoofd zit en denk: ik wil nog dit en ik wil nog dat.
Al geruime tijd wilde ik naast het werk als massagetherapeut, workshops gaan geven. Mijn hoofd liep over van de ideeën. Liep over, ja, want het kwam niet tot uitvoeren. Tussen de afspraken die ik met mijn cliënten had zat ik alleen maar achter de computer om workshops uit te werken en teksten te bedenken en iedere keer dacht ik weer: “Dit kan beter.” Maar op een gegeven moment dacht ik: “Waar ben ik in vredesnaam mee bezig? Is dit wat ik wil?” Ik kan proberen energie te stoppen in het ontwikkelen van allerlei workshops, maar mag de ware essentie niet uit het oog verliezen van wat ik eigenlijk wil, waar ik goed in ben en waar ik met heel mij hart voor gekozen heb, namelijk massagetherapie. Met liefdevolle aandacht en in alle rust mijn cliënten laten voelen hoe het werkelijk met ze is. Ondertussen belden ook steeds meer nieuwe cliënten voor een afspraak. Dit was een teken!
Dus werd het voor mij weer eens tijd om mijzelf de ruimte te geven om te voelen hoe het met mij was en wat zich op dat moment aandiende. Eens te reflecteren op waar ik mee bezig was en of datgene goed voelde. Of ik de juiste keuze had gemaakt. Ik kwam tot de conclusie dat ik mijzelf geen rust gunde, en hierdoor mijzelf aan het voorbij lopen was, over mijn grenzen aan het gaan was. Het altijd maar bezig moeten zijn en alles zo perfect mogelijk willen doen in de veronderstelling dat anderen dat van mij verwachten. Want meer doen is toch beter? Maar dat kost alleen maar energie en staat in de weg bij wat ik graag doe.
Ik zeg vaak dat je datgene wat je energie kost mag loslaten en wat je energie geeft mag je omarmen. En laat dat laatste voor mij juist mijn kracht als holistisch massagetherapeut zijn.
Hier ligt mijn hart. En toen ik dit weer voelde, begon de energie weer te stromen.
Dit is waar mijn hart ligt: cliënten door middel van massagetherapie uitnodigen om met de aandacht in het hier en nu te zijn.
Massagetherapie brengt je naar de kern, naar wat goed voor jou voelt zonder dat het allemaal perfect hoeft te zijn. In alle rust je lichaam (door)voelen en luisteren naar wat het te zeggen heeft. Door de aard van de aanraking kunnen er allerlei gevoelens “geraakt” worden. Het is soms wonderbaarlijk wat er gebeurt als je werkelijk aandacht geeft aan wat er in jou leeft, zonder dat je het direct hoeft te veranderen.
Iedere dag voel ik me blij en dankbaar dat ik mag wonen en werken op het water.
De rust, de geluiden van de watervogels, de weerspiegeling van het water op het plafond. Veel cliënten hebben de weg naar mijn praktijk gevonden en vinden het een perfecte plek.
Ook jij bent hier welkom!